Ik leef met een muurtje en durf niet in een relatie te stappen.

Ik ben 42 jaar en het is ongeveer vijf jaar geleden dat ik nog een lange relatie heb gehad. De voorbije jaren heb ik een keer een relatie gehad van ongeveer zes maanden en verder heb ik vooral one night stands gehad. Die ONS waren niet echt mijn keuze. Meestal waren het wel mannen die ik zag zitten, maar al snel bleek dat zij dan alleen uit waren op seks. Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet echt goede ervaringen heb opgedaan op relationeel gebied. En hierdoor ben ik onzeker geworden en trek ik me terug. vrienden zeggen me dat ik een muurtje om me heen heb gebouwd. Ergens klopt dat wel. Bij elke man heb ik wel een waslijst klaar met dingen die ik niet wil, daar bestaat mijn muur eigenlijk uit, denk ik. Hoe moet ik hier mee omgaan? (Myriam, 42j)

Het lijkt wel alsof je jezelf niet meer vertrouwt wanneer het gaat over het kiezen van je partner. Je kiest blijkbaar iemand en bent dan een beetje verwonderd dat het alleen maar one night stands geweest zijn. Misschien komt dat omdat je te snel mensen vertrouwt en je al snel overgaat tot het hebben van seks, gewoon omdat het goed voelde.  Als dat zo is, dan is er een makkelijke oplossing: duik niet van de eerste date in bed. Wacht even af en kijk hoe de relatie evolueert. Belt hij tusendoor, stuurt hij je een bericht? Kunnen jullie elkaar ook gewoon even nder de middagpauze zien? Temporiseren is dan de boodschap.

Misschien komt het ook wel omdat je net kiest vanuit een lijst van de dingen die je niet wil. Dit schrikt heel wat leuke mensen af. Niemand wil dadeijk een lijst krijgen met alle dingen die niet kunnen en mogen. Misschien heb je wel de pech dat echte players er wel in slagen om je te doen geloven dat zij slagen voor je waslijst-toetsing. En die duiken dan dadelijk met je het bed in. 

Benadrukken wat je niet wil, heeft vaak net tot gevolg dat die dingen wel meer benadrukt worden. Het zorgt ervoor dat je partner in het prille begin van je relatie allerlei waarschuwingen krijgt over wat hij zeker niet mag zijn en niet mag doen. Dat zorgt voor onzekerheid bij iemand, en maakt dat die minder open, vlot en spontaan in een relatie gaat staan. En dat merk je natuurlijk wel.

Een van de basisregels om aan een relatie te beginnen is je af te vragen welke weg je wél wil gaan. Je moet je met andere woorden eens focussen op wat je wél wil in plaats van wat je niet wil. Wat verwacht jij in een relatie? Welke vrijheden wil je krijgen en wil je geven? Wat wil je delen en wat niet. Denk niet in standaardantwoorden als ‘eerlijkheid’ want niet iedereen kan ten allen tijden eerlijk zijn. jij ook niet. Denk dus eens goed na over wat je wél wil in je relatie, in je leven, in je carrière. Probeer dat ook heel erg concreet te maken. Wil je in dit huis blijven wonen? Zou je ander werk willen? Welke dromen wil je nog verwezenlijken? Wat wil je nog waarmaken?

Een tweede vraag is dan welke soort van man bij je past om die weg te kunnen afleggen. Wil je een man die met je mee loopt? Wil je een man die langs de kant staat te supporteren maar niet ingrijpt? Wil je een man die je trekt? Wil je een man die je draagt? Wil je een man die je waarschuwt voor gevaar? Wil je een man die je aanmoedigt als het lastig is en zwijgt als het gaat? Je ziet het. Heel wat functies te vervullen.

Vanuit de vraag wat je wel wil, heb je geen muur nodig. nu kan ik alleen maar voor je hopen dat je dan ook de man met de juiste functie tegenkomt die samen met jou je weg gaat stappen.

 

This entry was posted in Andere and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *