nieuwe vriendschappen

Nieuwe vrienden maken, kinderen doen het regelmatig. Adolescenten ook, zoals studerende en werkende jongvolwassenen. De eerste 25 jaar van je leven kom je geregeld nieuwe mensen tegen. Een nieuwe school, een nieuwe klas, een jeugdbeweging, een jeugdclub, een groepsreis, een nieuwe job… Aanleidingen genoeg tot nieuwe contacten en nieuwe ervaringen. En hoe meer nieuwe contacten, hoe meer kansen op nieuwe vriendschappen. Wat heb je daarvoor nodig? Mensen waarmee er een soort ‘klik’ is, een gemeenschappelijke interesse, een gelijklopend doel, een gedeelde passie. Plus natuurlijk, het wederkerig onderhouden van zo’n relatie. Daar wringt soms wel het schoentje. Soms doet de ene daarvoor meer moeite dan de andere. Dat blijft dan vaak niet duren. Als je iemand herhaaldelijk uitnodigt, voor een bezoek of een gezamenlijke activiteit, en er komt nooit eens een uitnodiging terug, dan dreigt de vriendschap te verwateren. Het vergt immers moed om nog een zoveelste keer over de brug te komen. Dan vraag je liever eens iemand anders. Niet dat dingen moeten afgemeten worden bij vriendschap, maar een soort van wederkerigheid is wel onontbeerlijk.
Tussen je vijfentwintig en pakweg vijftig heb je het doorgaans erg druk. Een job die veel van je vergt, een klassieker in Vlaanderen. Een gezin met kinderen die een appèl op je doen. Een partner die recht heeft op ‘relatietijd’. Dit is de tijd die je als koppel doorbrengt met elkaar, op een manier dat je mekaar ook de nodige aandacht kunt geven: samen leuke dingen doen, bijpraten over belangrijke en minder belangrijke items, af en toe eens vrijen, ook de liefde mag gevierd. Door al deze drukke bezigheden is er vaak weinig tijd voor nieuwe contacten. Daardoor ook ken je minder nieuwe vriendschappen. Jammer, wat elke nieuwe vriendschap is een verrijking voor de twee betrokkenen. Je leert niet alleen een nieuwe originele persoon kennen, maar ook jezelf op een nieuwe manier.
Ben je intussen de vijftig voorbij, kan het gebeuren dat je interesses over het algemeen gaan verminderen. Je krijgt de indruk dat je veel beleefd hebt: ‘been there, done that, seen enough’. Redeneer je in interessecirkels, dan kan je vermoeden dat de buitenste cirkel van bijvoorbeeld politiek, kunst, filosofie, kameraadschap en verre familie als vanzelf wat minder belangrijk wordt. Belangrijk in dit verband is de vraag of je daar wel voor wil kiezen. Vele vijftigers stoppen ermee de politiek te volgen, naar de bioscoop of het theater te gaan, concerten bij te wonen, romans te lezen, reizen te maken of de relaties met anderen te onderhouden. Daar kan niemand iets op tegen hebben als dat een bewuste keuze is. De vraag is alleen of dat niet vaker onbewust gebeurt. En dan kan je het jammer noemen. Lezen verruimt je blik, een film kan je raken, reizen naar andere culturen helpt onze eigen gewoonten te relativeren.
Iedere leeftijd heeft zo wel zijn charme. Alleen kunnen we er best op letten dat we ons wereldje niet te veel verkleinen. Af en toe eens iets totaal nieuws proberen, het helpt ons leven in beweging houden. Rust roest, stilstaan is achteruitgaan. Maar af en toe eens stilstaan bij de vraag of je stijl van leven voldoende past bij je verlangens en wensen, bij je grenzen ook, dat is goed als preventie tegen een burn-out. En bij het exploreren van nieuwe regio’s, culturen en kunstvormen kom je nog eens iemand nieuw tegen. Iemand met wie je bevriend kunt geraken, en misschien groeit er zelfs nog meer uit, voor het geval dat voor beiden wenselijk en aangenaam zou zijn.
Eens je de vijfenzeventig voorbij bent, wordt het moeilijker om nog nieuwe vriendschappen te sluiten, laat staan een nieuwe partnerrelatie te beginnen. Niet dat dat niet zou mogen. Het kan zelfs heel mooi zijn. Alleen vernauwt de interessekring zich verder. Alleen de interesse in jezelf, je naaste familie en vrienden en je lievelingsbezigheden blijven over. Nu en dan verlies je een dierbare door een sterfgeval. Weer iemand die onvervangbaar zal blijken. Het gevoel neemt toe dat je alles al hebt gehad. Je hebt niet veel zin meer in nieuwe prikkels en uitdagingen. Ook om ons op die tijd voor te bereiden is het goed om er voldoende, niet veel, vrienden op na te houden. Club Brugge is na elf jaar nog eens kampioen, de lente heeft zich ontplooid. Vooruit dus met de geit, en probeer eens iets nieuws.

This entry was posted in Andere. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *