Ontrouw

Een minnares hebben, een prostituee of gigolo inhuren, een one night stand, flirten op netlog of pikante smsjes en mailtjes sturen naar een collega… Het zijn allemaal verschillende soorten ontrouw. Je kan het nog veel scherper stellen: zoveel relaties, zoveel verschillende definities van ontrouw. Uiteindelijk zijn het de partners die de grenzen bepalen. Voor sommigen liggen die heel ver. Pas als die afgesproken grens overschreden wordt, voelt iemand zich bedrogen.

Het is belangrijk om die afspraken goed, grondig en duidelijk te maken. De meeste koppels hebben hier helemaal geen afspraken over gemaakt, geen grenzen getrokken. Toch kan je dat maar beter doen, zelfs al ben je jaren samen. Neem er samen je tijd voor en bekijk het hele gamma: ben je ontrouw als je eens met iemand anders uit eten gaat? Flirterige berichtjes stuurt? Iemand zoent? Tongzoent? Of spreek je pas van ontrouw als je met iemand anders de koffer induikt? Alleen jij en je partner kunnen dat onderling bepalen.

Maar het komt ook voor dat paartjes elkaar een andere seksuele relatie gunnen. Als een van beide partners bijvoorbeeld werkelijk nooit zin heeft in seks, kan die toestaan dat de andere – ik zeg maar wat – één keer per maand een sekswerker opzoekt. Of wanneer een ziekte een van beide partners verhinderd om een seksuele relatie te hebben, worden regels soms herbekenen. Zo zijn er verschillende situaties die een koppel ertoe brengen bepaalde afspraken te maken. Ik herinner me een man die getrouwd is met iemand die twintig jaar ouder is dan hij. Zij is nu meer dan zeventig en ziek, hij een vijftiger. Ze staat hem sinds enkele jaren een vaste minnares toe, die trouwens een goede vriendin van hen allebei is. Hij is trouw in de ontrouw, zeg maar. Ook partnerruil kan je zien als een wederzijdse toestemming tot vreemd gaan.

Toch blijft vreemdgaan in deze moderne tijd dé hoofdreden om een relatie te beëindigen. Het vertrouwen is eraan, en dat valt niet te onderschatten. Maar het hangt dikwijls van bindende factoren af of het echt tot een breuk komt. Met bindende factoren worden de kinderen, het huis dat partners samen verworven hebben, het kapitaal dat ze hebben opgebouwd, hun hele gezamenlijke verleden, … bedoeld. Zijn die bindende factoren heel sterk, dan is de kans groot dat het toch weer goed komt.

Maar het allerbelangrijkste blijft: kunnen ze elkaars fouten vergeven en zijn ze elkaar nog niet beu? Dan kan je samen denken aan een doorstart. Met andere woorden: het is heel belangrijk hoe de kwaliteit van hun relatie was voor de ontrouw. Als die redelijk was, dan redden ze het vaak. Liep de relatie toch een zachte dood tegemoet, dan…tja…

Ontrouw kan ook nog goede gevolgen hebben. Is de partner eenmalig buiten de lijntjes gaan kleuren, dan kan de andere daardoor plots wakker schrikken. Die beseft dan ineens weer hoe graag hij zijn of haar partner nog ziet. Hij wil de ander niet kwijt, begint daarom opnieuw moeite te doen, tijd vrij te maken, … Goede gewoontes worden weer opgepikt: ze gaan weer samen romantisch uit eten, pikken een leuke film mee, gaan weer een weekendje weg, …

Of hoe een ingedommelde relatie weer frisgroen kleurt.

 

This entry was posted in Andere. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *