Tijdens de coachen kreeg ik gisteren een alleenstaande papa aan de lijn. Hij vroeg zich af of hij niet te snel terug aan het daten was. Zijn relatie was nu zes maanden achter de rug en hij had erg de behoefte om terug iemand naast zich te hebben. ‘Niet dat ik op zoek ga naar een nieuwe mama’, zei hij ‘maar ik voel me zo verdomd alleen af en toe’.  ‘Ciske de Rat’, antwoordde ik en we moesten even lachen.

Uiteraard zijn er mensen die gewoonweg niet alleen kunnen zijn. De week dat de kinderen er dan niet zijn, voelt als erg leeg aan. Genieten doe je van de eerste dag omdat dan de rust in huis terug keert en je eindelijk je zin kan doen. Je bent weer zelf baas over de televisie, moet niet achter hen alles opruimen, kookt waar je zelf zin in hebt (of kookt helemaal niet), moet geen huiswerk meemaken, kan als eens wat langer blijven werken,… De verantwoordelijkheid die je als ouder hebt, valt dan even weg en dat kan best fijn zijn. Maar als je een alleenstaande papa (of mama) bent, valt inderdaad alles ineens weg. Er is geen leven meer in huis en je potje alleen koken en opeten is toch ook maar alleen.

Is er een verschil tussen de snelheid waarmee alleenstaande papa’s en mama’s een nieuwe partner zoeken? Stereotype-gedacht wordt aangenomen dat heel wat mannen het huishouden niet zelf gerund krijgen en daarom al snel op zoek gaan naar een nieuwe relatie. Of helemaal stereotype gezegd: naar een nieuwe vrouw die hun huishouden runt en hun verzorgt. Een nieuwe vrouw, zorgt niet alleen voor het huishouden of voor de seks, maar een vrouw in huis zorgt er ook voor dat er de goedkope babysit is en hij zich terug op hun carrière kunnen richten.

Aan de andere kant zou je, stereotype-denkend, dan ook kunnen stellen dat alleenstaande mama’s snel op zoek gaan naar een nieuwe partner omdat ze de (financiële) veiligheid en zekerheid missen. Iemand die hen beschermt, naar hen luistert, de klusjes in huis opknapt, het gras afrijdt, de auto onderhoudt …

Met die vraag in mijn achterhoofd dook ik in alle onderzoeken die rond dit thema gedaan werden. Blijkbaar zijn er dat toch wel wat (als je weet dat er al onderzoek gedaan wordt om te kijken op welke kleur van wagen vogels het liefst kakken, kan je je wel indenken dat dit thema iets relevanter is) maar een constante of algemeenheid viel niet te ontdekken. Ja, er waren onderzoeken waaruit bleek dat mannen sneller een nieuwe partner gingen zoeken dan vrouwen. En ja, er waren onderzoeken waar vrouwen sneller een nieuwe relatie zochten dan mannen . Alles was niet alleen afhankelijk van het land waar het onderzoek gebeurde maar ook nog eens van de sociale klasse waar iemand zich in bevond en de leeftijd van de kinderen speelde ook een grote rol.

Grofweg gezegd kan je dus stellen dat de stereotype-gedachten over welke gender het snelst een nieuwe relatie wil aangaan als hij of zij kinderen heeft,  even veel juist is als het fout is. Bottomline blijft dat sommige mensen gewoon makkelijker alleen kunnen zijn dan anderen, ongeacht of het mannen of vrouwen zijn.

In de zoektocht doorheen de onderzoeken kwam wel iets interessants naar voor. Alleenstaande vaders gaven aan dat ze zelf vonden dat ze betere partners zijn door de verantwoordelijkheid die het opvoeden van een kind hen heeft bijgebracht. Ze leerden  onvoorwaardelijk lief te hebben en konden veel makkelijker geduldig zijn.

De papa’s van meisjes gaven aan dat ze zich meer van bewust waren van hoe ze met vrouwen moesten  omspringen. Ze wilden het goede voorbeeld geven aan hun dochters en tonen hoe mannen correct met vrowen moesten omgaan. Papa’s van jongens willen vooral hun nageslacht duidelijke maken over hoe ze zelf correct moeten omgaan met vrouwen. Het hebben van kinderen maakt de taak van Cupido misschien iets moeilijker, maar het zorgt er wel voor dat de mannen kennis opdoen die hen helpt bij het opbouwen van een nieuwe relatie.

Ciske de Rat was dus duidelijk geen papa. Maar zei het niet slecht: ‘Had ik maar iemand om van te houden. twee zachte armen om me heen. Die mij altijd beschermen zouden, ik voel me zo verdomd alleen.’

En iemand om van te houden of twee zachte armen om je heen, wie wil dat nu niet.

PS:  de kleur van de auto in het vogelkakonderzoek is rood.